Onderscheiden

Wat is de kleur van mijn JA en NEE?

• Zijn mijn pijn en plezier klakkeloos een JA of NEE?
• Is alles wat mij gebeurt open voor inkleuren?
• Onderscheid ik mijn JA's en NEE's van mijn pijn en plezier? Hoe dan?
• Heb ik ruimte om daarin te kiezen?

De sensaties die ik mij gewaarword hebben van nature een karakter van aangenaam of onaangenaam. De impulsen die zich aandienen hebben vervolgens snel een aantrekkend of afstotend karakter. Met een zekere discipline kan ik de eerste impuls een beetje uitstellen zodat ik ruimte krijg om mijn focus te pakken.

Hoe focus ik op pijn en plezier?

Aangename en onaangename sensaties zijn gegeven door mijn DNA, de gedragsimprint van miljoenen jaren evolutie en een klein beetje mijn eigen opgebouwde levenservaring. 

Wanneer ik ruimte maak om de sensatie zelf meer gewaar te worden kan ik gaan opmerken welk mechanisme, instinct of ervaring, de sensatie heeft opgewekt. 

Ik weet dat beide gericht zijn op het versterken van mijn geluk ervaring en daarmee kan ik gaan zien op welke wijze mijn instinct of mijn ervaring aangeeft dat er mogelijkheden zijn om mijn geluk te versterken.

Hoe versterken onaangename sensaties mijn geluk?

Wanneer ik onaangename sensaties gewaarword zoals pijn, angst (verwachting van pijn) of boosheid (verdediging tegen pijn), leidt dit snel naar een impuls om in actie te komen. Deze impuls richt zich op het wegnemen, vermijden of verjagen van de vermoedelijke bron van de pijn. 

Aan de impuls lees ik af wat mijn instinct of mijn ervaring aangeeft wat die vermoedelijke bron is en waar mogelijkheid is om daar mee om te gaan. De verwachting van mijn instinct of ervaring dat het kiezen voor acteren op de impuls, voorspelt aangename sensaties, of tenminste minder onaangename sensaties. Daarmee wordt mijn geluk ervaring versterkt.

Is de NEE impuls bij pijn een garantie voor mijn geluk?

Het is mijn instinct of ervaring die een ingebouwde verwachting heeft dat de NEE impuls (wegnemen, vermijden, verjagen) tot een versterking van mijn geluk ervaring zal leiden. Van veel instinctieve impulsen weet ik dat ze niet het effectiefst zijn. Veel van mijn ervaringen heb ik opgedaan terwijl ik minder focus had of een minder helder beeld had dan nu bij de situatie. 

Dus die verwachting is zeker geen garantie. Inmiddels weet ik ook dat het heel moeilijk te realiseren is om iets niet te willen. Het manifesteren van versterking van mijn geluk ervaring is veel directer wanneer ik kan kiezen voor iets wat ik wel wil.

Kan een NEE altijd een JA worden?

Wanneer ik de NEE impuls met focus weet om te buigen naar een JA actie is de kans veel groter dat ik meer samenwerking kan genereren met mijn omgeving. Dit is een veel effectievere uitgangspositie. 

Wanneer dergelijke samenwerking uitblijft en de onaangename sensaties aanhouden kan ik tijdelijk een beroep doen op mijn geduld. Dit kan ik alleen maar tijdelijk omdat het blijven inhouden van de NEE mijn levensenergie belemmert en een einde maakt aan mijn transparantie. 

Mijn transparantie waarborgt de verbinding met mijn omgeving. Deze verbinding voorziet mij van sensaties en impulsen. Daarmee voed ik mijn ervaring voor de toekomst. Mijn transparantie helpt mij mijn inschattingen realistischer te maken. Wanneer de JA niet manifesteert blijft de NEE over. Of een JA voor iets heel anders.

Is een JA impuls een garantie voor mijn geluk?

Mijn instinct en vroegere ervaringen kunnen snel JA impulsen afgeven. Het acteren op deze impulsen hebben in mijn ervaring niet altijd mijn geluk ervaring versterkt op langere termijn. 

Ik heb mijn focus nodig om te komen tot wijsheid zodat ik mijn ervaring kan laten groeien met realistischer verwachtingen en vooral meer opening voor mogelijkheid tot samenwerking. Mijn JA blijft mijn JA.

Waar zeg ik JA tegen?

Mijn JA impulsen zijn gericht op actie, in denken of doen, met een verwachting op versterking van mijn geluk ervaring. De impuls zelf is dan ook een aangename sensatie: Directe beloning voor het kiezen voor direct reageren op een JA impuls. 

Hoe groter de verwachting, hoe groter de directe beloning. Een JA actie is gericht op het manifesteren van mijn verlangen. De verzamelnaam voor al mijn JA impulsen is mijn verlangen.

Is mijn impuls anders dan mijn sensatie?

Mijn JA en NEE impulsen zijn vaak sterker dan mijn aangename of onaangename sensaties. Mijn sensaties zijn meestal zeer uitgebreid en complex. De impuls die er uit voortvloeit duidt mij helderder welke invloed de totaal som van die complexe sensaties op mij hebben. Mijn impulsen zijn eenduidig, mijn sensaties oneindig complex.

Zijn mijn impulsen een sensatie?

Wanneer het mij lukt niet direct op mijn impulsen te reageren, kan ik ze gewaarworden. In zulke gevallen merk ik dat mijn impuls in mij verschijnt als de emotie die ik heb bij een situatie. Wanneer het mij lukt om te doorzien dat die emotie de samenvatting van mijn zijn in het hier en nu is heb ik ruimte om te kiezen.

Ik kan ervoor kiezen mijn focus te verdiepen. Ik doe dat door voor mijzelf transparant te maken hoe mijn emotie tot stand gekomen is uit verschillende sensaties en opvolgende impulsen.

Wanneer ik daar voldoende ruimte voor neem zie ik dat mijn emotie niet veel meer is dan een stippellijn om de grote realiteit van het spel van sensaties en impulsen. Ik zie dat deze stippellijn bijna altijd de vorm heeft van mijn associaties.

De sterkste associaties zijn ingegeven door ervaringen die ik had toen ik nog niet transparant omging met mijn emotie en ik van anderen leerde deze te duiden.

Wat is de zin of onzin van mijn emotie?

Mijn doen is de optelsom van mijn keuzen. Wanneer ik mijn emotie transparant voor mezelf heb kan ik aflezen wat mijn keuzen zijn aan wat ik doe. Vaak heb ik onvoldoende ruimte voor deze transparantie. Dan kom ik niet verder dan vaststellen dat ik kies om te doen vanwege een emotie. 

In mijn interactie met mijn omgeving merk ik dat de mate van transparantie bij anderen net zo verschilt van situatie tot situatie als bij mezelf. Ik kan dan alleen maar gokken dat de ander doet wat die doet vanwege een emotie die ik daarbij associeer. Ik merk dat anderen ook gokken wat mijn emotie is op basis van wat ik doe. Op die manier trekken wij stippellijntjes om elkaar heen.

Waarom heb ik zoveel ruimte nodig om mijn emoties transparant te maken?

De associaties die aanleiding geven tot mijn niet transparante emoties zijn vanaf mijn begin opgebouwd door ervaringen waarbij anderen de stippellijntjes voor mij getrokken hebben. Dit is onderdeel van het natuurlijke leerproces waar ik als levend wezen doorheen gegaan ben om mijn wereld te leren kennen. Deze stippellijntjes zijn bijna altijd getrokken door de reactie van mijn omgeving. 

Die reactie is dan vaak de JA of NEE van de ander. Als onderdeel van dat natuurlijke leerproces heb ik die JA of NEE overgenomen. Vooral de aangeleerde NEE belemmert het toelaten van de geassocieerde emotie. Deze belemmering heeft tijd en vooral vrijheid van nog meer JA's en NEE's van anderen om langzaam te verminderen. Pas dan kan ik mijn emotie gewaarworden en beginnen met transparant maken.

Hoe helpt mij dit te kiezen?

Ik merk dat het handelen naar aanleiding van mijn emotie een natuurlijke energiestroom vergemakkelijkt. In de dagelijkse praktijk is dit ook hoe ik door mijn leven ga. De keren dat ik ruimte maak om mijn emotie voor mezelf transparant te maken zie ik een oneindig aantal mogelijkheden om al mijn JA's en NEE's op alle sensaties die die situatie teweeg bracht, de focus te geven om te komen tot wijsheid. 

Deze wijsheid geeft me de gelegenheid te oefenen welke keuze daadwerkelijk bijdraait aan mijn geluk ervaring. Deze oefening helpt mij nieuwe associaties te generen bij situaties. Daarmee bouw ik nieuwe emoties op om mijn energiestroom te leiden naar nieuwe manieren om te handelen. Deze nieuwe manieren zijn dan effectiever in het generen van geluk.