Doen

Waar besteed ik mijn energie aan?

• Gaat mijn meeste aandacht uit naar wat ik wel wil? 

• Of gaat er stiekem veel energie naar het voorkomen of ontwijken wat ik niet wil? 

• Besteed ik energie aan een tussendoel of aan mijn geluk?
  

Ik doe. Soms doe ik veel, soms doe ik weinig. Ik doe niet steeds hetzelfde en ik doe de dingen niet steeds op dezelfde manier. Ik doe dingen. Ik doe dingen voor anderen en ik doe dingen voor mezelf.

Het lijkt alsof ik niet stil kan zitten, er is altijd wel iets te doen. Mijn levensenergie stroomt en wordt sterker als ik meer doe.

Waar ben ik nou helemaal mee bezig?

Wanneer ik iets gedaan heb, een punt bereikt heb waar ik me mezelf toe gezet heb, ervaar ik aangename sensaties. Ongeacht of ik het leuk vind wat ik deed vind ik het altijd aangenaam wanneer het gedaan is. Ik heb een zelfgekozen punt bereikt. 

Ik heb mijn eigen autonomie bevestigd. Ik heb gekozen iets voor elkaar te krijgen en dat vervolgens gerealiseerd. Dat geeft me voldoening. Dat smaakt naar meer. Dat motiveert me om nieuwe punten te kiezen om te bereiken en me daartoe te zetten.

Realiseer ik alles wat ik doe?

Ik bereik niet altijd het punt waar ik mezelf toe gezet heb. Het zelfgekozen doel is niet altijd vervuld. Dat geeft mij onaangename sensaties. Het al dan niet bereiken van mijn doel en de opvolgende aangename en onaangename sensaties dragen bij aan mijn levenservaring. 

De manier waarop ik onderscheid of ik mijn doel bereikt heb bepaalt in hoge mate hoe die levenservaring gevormd wordt. Wanneer ik focus op wat ik doe kan ik gaan beseffen wat de gevolgen zijn van mijn doen. 

Ik kan ervoor kiezen die focus te leggen op het doel wat ik koos, de manier waarop ik die heb geprobeerd te bewerkstelligen en zelfs uitbreiden naar wat ik doe zonder daar eerst voor gekozen te hebben.

Kies ik alles wat ik doe?

Wanneer mijn focus verbreed is merk ik op dat ik veel meer doe dan de doelen die ik mijzelf stel. De effecten van mijn bezig zijn reiken verder dan de acties die ik inzet. 

Ik merk op dat veel van mijn bezig zijn niet direct voortvloeit uit de actie die ik inzet maar veel meer vormgegeven wordt door de levenservaring die ik eerder in het doen opgebouwd heb. Met dit onderscheid zie ik dat veel van mijn doen gekozen wordt vanuit een geautomatiseerd mechanisme. 

Ik zie dat dit mechanisme kiest wat ik doe. Ik herken die keuze aan wat ik doe en hoe ik dat doe. Ik kan niet anders doen dan dat ik kies.

Hoe stuur ik mijn energie?

Het overgrote deel van mijn energie wordt met een geautomatiseerd mechanisme gestuurd door JA's en NEE's die opgeslagen zijn in mijn DNA, de gedragsimprint van miljoenen jaren evolutie en een klein beetje mijn eigen opgebouwde levenservaring. 

Wanneer ik actief in het doen hier verdere sturing aan wil geven merk ik dat dit veel moeite kost. Het geautomatiseerde mechanisme is sterk en de voorraad opgeslagen JA's en NEE's lijkt onuitputtelijk. De grote moeite die dit kost leidt tot krampachtig handelen. 

Het onderscheiden van JA's en NEE's geeft mij de mogelijkheid om in het handelen meer focus te geven aan de JA's. Hierin merk ik dat ik het geautomatiseerde mechanisme aan het herprogrammeren ben. Hoe vaker ik mijn focus naar de JA's verplaats hoe meer deze verplaatsing geautomatiseerd wordt.

Kan ik iets doen met mijn NEE's?

Ik doe vaak veel met mijn NEE's. Ik kom in weerstand, angst of zelfs agressie. Mijn energie gaat automatisch uit naar acties die de NEE's tegen gaan. Deze acties zijn altijd indirect: ik doe een actie om iets waar ik een NEE bij heb te 'verhelpen'. 

Omdat zo'n actie indirect is, kost dit veel energie en is het resultaat onvoorspelbaar. Nog lastiger wordt het wanneer de impulsen voor acties ook NEE's oproepen. In zo'n geval voel ik duidelijk kracht verlies. 

Ik merk dat ik veel krachtiger wordt en met veel minder moeite meer kan bereiken wanneer ik bij een NEE op zoek ga naar mijn JA en de JA van de ander.

Heeft mijn doen zin?

Wanneer ik met focus bezig ben heeft alles wat ik doe zin. Dan kan ik onderscheiden en groeit mijn potentiaal. Of het zin heeft, in de betekenis van effectief een duurzaam resultaat creëren in mijn omgeving, is een andere vraag. Ik merk dat die zinnigheid sterk bevorderd wordt met focus op het geluk van iedereen, inclusief mijzelf. 

Daarbij helpt het me minder gehecht te zijn aan mijn fantasie over de uitkomst. Mijn acties zijn gebaseerd op een verwachting van geluk. In het doelgericht handelen is mijn eigen perspectief op het beoogde resultaat vaak een belemmering om die verwachting uit te laten komen. 

Ook hier helpt focus om meer draagvlak bij anderen te genereren en met minder moeite mijn verlangen te realiseren.

Wat doe ik dan eigenlijk?

De momenten waar ik merk dat 'alles wat ik doe vanzelf gaat' zijn momenten waar ik me gedragen voel door mijn omgeving en ik merk dat mijn levensenergie in een richting stroomt die veel geluk genereert. Op dit soort momenten zie ik dat het resultaat van mijn handelen 'zin' heeft: effectief en duurzaam ontstaat er een verandering in mijzelf en mijn omgeving. 

Die momenten kenmerken zich altijd dat ik mijn focus volledig richt op onderscheiden en kiezen vanuit een verlangen naar geluk van mijzelf en anderen: liefde. Zonder enkele moeite ervaar ik in die momenten aangename sensaties die ik herken als dankbaarheid.