Verbondenheid

Wat bindt een ander aan mij?

• Ben ik daar afhankelijk van?
• Hoe vrij is een ander bij mij?
• Maak ik een ander afhankelijk?
• Hoe blijf ik vrij?

     Hoe ben ik afhankelijk?

Ik ben volledig afhankelijk. In mijn eentje kan ik niets. Eventjes overleven, misschien. Als ik iets alleen voor elkaar krijg is dat altijd dankzij bijdragen van een ander.
Mijn lichaam is volledig afhankelijk van lucht, water en voeding. Zonder mijn lichaam ben ik niet aan het leven. Er is niets in mij dat geen afhankelijkheid kent.

Er is geen mogelijkheid te kiezen zonder enige afhankelijkheid.

Hoe verbind ik?

In mijn afhankelijkheid zou ik willen vertrouwen op mijn verwachtingen. De praktijk wijst uit dat dit vertrouwen niet alleen misplaatst is maar zelfs in de weg staat. Hoe sterker mijn vertrouwen in mijn verwachting, hoe meer moeite ik moet steken in mijn omgeving om bijgedragen te worden in mijn afhankelijkheid.

Wanneer het mij lukt mijn focus te verschuiven naar mogelijkheden, verlangen en geluk zie ik dat mijn afhankelijkheid de basis vormt van waaruit ik focus, onderscheid en kies. Als ik dan ook nog erken dat een ander even uniek is als ik in onderscheiden en kiezen merk ik dat er veel ruimte ontstaat voor wederzijdse integriteit.

Zelfs in de wederkerige afhankelijkheid is er ruimte om vanuit (beperkte) vrijheid samen te kiezen voor groei: met zo min mogelijk moeite zoveel mogelijk energiestroom bundelen.

De integere vrijheid borgt de duurzaamheid van die keuze vanwege het daarmee opgewekte verlangen. Het wederzijdse verlangen naar groei wordt aangewakkerd door de versterking in de energiestroom.

Verlang ik verbinding?

Vanuit integriteit kiezen voor groei wekt een grote versterking van mijn geluk ervaring op. Vanuit mijn autonomie maak ik een keuze. Ik kies ervoor de geluk ervaring van een ander te versterken vanuit een door mij gekoesterd verlangen. In verbondenheid resoneert een ander in deze keuze voor groei. Vanuit die resonantie worden de bijdragen in elkaars geluk versterkt. Mijn geluk wordt versterkt door de spontane bijdrage van de ander, de vervulling van de verwachting van mijn keuze, de realisatie van mijn keuze, de bevestiging van mijn integere zijn en ik merk op dat het mij minder moeite kost mijn energiestroom focus te geven. Dit versterkt mijn verlangen naar groei: samen energiestroom bundelen.

Is verbinden alleen maar aangenaam?

De resonerende versterking van het verlangen naar elkaars geluk doet mij de interactie tussen ons onderscheiden met een focus op liefde. Dit betekent dat ik de JA's en NEE's in deze interactie zie in het licht van groei. De NEE's zijn even onaangenaam als altijd. Zowel de NEE bij mij als de NEE van de ander. Vanuit mijn focus kost het mij minder moeite te doorzien dat die NEE's slechts één doel hebben: de gelukervaring te versterken. Dan helpen de NEE's mij te zien wat de richting van groei is: met minder moeite energiestroom te bundelen.

Waarom komen de NEE's in verbinding harder aan?

De resonerende versterking van geluk in verbinding vloeit voort uit gezamenlijke JA's. Elke JA die gedeeld wordt bevestigt mijn verwachting van geluk. Daarmee zie ik de realiteit van de mogelijkheden waar ik voor koos. De groei die in de verbinding tot stand gekomen is kan leiden tot een associatie met afhankelijkheid: zonder de resonantie zou mijn ervaring van geluk minder sterk zijn. Een NEE in dit spel wekt twijfel over de realiteit van mijn verwachting van geluk. Het is deze twijfel die onaangename sensaties en impulsen triggert. Deze sensaties en impulsen associëren makkelijk met de samengevatte emoties die ik had toen ik met minder focus mijn afhankelijkheid bezag: pijn, boosheid en angst.

Hoe versterkt verbondenheid mijn gevoeligheid?

De groei van mijn geluk die ik niet alleen kan realiseren bevestigt mijn afhankelijkheid van mijn omgeving. Deze afhankelijkheid is ingebed in mijn DNA en leerervaring van generatie op generatie. Mijn zijn rust op deze afhankelijkheid. Mijn sensaties en impulsen zijn volkomen gevormd om deze afhankelijkheid te verzekeren. Mijn focus verscherpt mijn sensaties om JA's en NEE's te onderscheiden. Hoe meer ik wijsheid en liefde hierin toelaat hoe meer ik resoneer met mijn omgeving. Mijn sensaties van deze resonantie verscherpen mijn impulsen in de richting van groei. Hoe meer ik groei met mijn omgeving hoe sterker mijn sensaties van de JA en NEE van de ander. Ik kies de richting van groei, de basis van mijn zijn, de bron van mijn levensenergie.